TRACKING
PL EN

Warunki CIF w imporcie LCL – pułapka dla importera

Regularnie w naszych kontenerach konsolidacyjnych ATC Cargo znajdują się przesyłki na warunkach INCOTERMS CIF (aranżacja transportu morskiego przez stronę wysyłającą). CIF to skrót od nazwy Cost, Insurance and Freight (koszt, ubezpieczenie i fracht). Warunki CIF mogą wydawać się bardzo korzystne dla importerów, lecz finalnie do opłacenia przez odbiorców dochodzą koszty lokalne importowe w porcie wyładunku.

Odbiorcy w momencie otrzymania awizacji ładunku zostają niemiło zaskoczeni wysokimi kosztami w lokalnym porcie wyładunku. Wynika to z faktu, iż załadowcy nie mają w zwyczaju informowania odbiorców o naliczaniu dodatkowych opłat w porcie przeznaczenia w celu wydania im ładunków. Importerzy są przekonani, że wszystkie koszty transportu zostały opłacone przez stronę wysyłającą. Natomiast przy warunkach handlowych CIF wysokość kosztów lokalnych w porcie wyładunku jest ustalana po stronie wysyłającego, a firma spedycyjna, obsługująca ładunek w porcie przeznaczenia, jako tylko pośrednik między agentem/załadowcą i odbiorcą, nie ma żadnego wpływu na wysokość tych dodatkowych kosztów.

Dlaczego tak się dzieje?

Odpowiedzialność za podział kosztów i transport regulują warunki INCOTERMS.

INCOTERMS to zbiór międzynarodowych reguł, które jasno określają warunki sprzedaży i zakupu. Reguły te dzielą koszty i odpowiedzialność pomiędzy kupującego i sprzedającego oraz są ujednolicone dla całej branży transportowej. Osoba lub firma, która jest zainteresowana rozpoczęciem importu bądź eksportu powinna się z nimi dokładnie zapoznać. Zgodnie z najnowszymi zasadami INCOTERMS, opublikowanymi w 2020 r., wyróżniamy warunki: EXW, DAP, DDP, CIP, DPU, FCA, CPT, FAS, FOB, CFR, CIF.

Najważniejsza różnica pomiędzy warunkami z grupy C i D (np. CIF) oraz E i F (np. EXW i FOB)

Wybór warunków CIF oznacza, że to wysyłający zobowiązany jest do:

Jakie koszty ponosi odbiorca?

Jednak bardzo często zdarza się, że zamiast spodziewanych niewielkich opłat w porcie wyładunku, koszty lokalne dorównują, a nawet przewyższają wartość handlową ładunku, co powoduje, że transport staje się nieopłacalny dla importera.

Jaka jest korzystniejsza alternatywa dla importu ładunków drobnicowych wysyłanych na warunkach z grupy C i D?

Najdogodniejszą opcją transportu w relacji importowej są warunki z grupy E i F, ponieważ organizacja transportu leży po stronie importera (najczęściej wybieranymi z tej grupy są warunki EXW/FOB). Pomimo, że przy tych warunkach do opłacenia przez importera jest m.in. fracht morski, warunki te są dla niego korzystniejsze, ponieważ koszty całkowite są o wiele niższe w porównaniu z kosztami, jakie musi ponieść przy warunkach CIF. Poza tym wybór warunków z grupy E i F zapewnia importerowi:

Jako doświadczony dostawca usług logistycznych oraz konsolidator, posiadamy własny, cotygodniowy, bezpośredni serwis konsolidacyjny z Dalekiego Wschodu (m.in. z głównych portów chińskich, Indii oraz Singapuru) do Polski. Na bazie kompleksowej oferty przedstawiamy pełne koszty aranżacji transportu w wybranej relacji. Szczególnie w relacji importowej, także z przedstawionych wyżej powodów, oferujemy usługi drobnicowe, proponując przede wszystkim rozwiązania na warunkach INCOTERMS z grupy E i F.

Obecnie przy wysokich kosztach frachtu morskiego oraz rosnących kosztach zakupu towarów można zauważyć, że coraz większe grano klientów wybiera fracht drobnicowy, jako alternatywę do transportu pełno kontenerowego. Po pierwsze dlatego, że pozwala to optymalizować przestrzeń magazynową poprzez kontrolowanie ilości zapasów oraz unikać niepotrzebnego zamrażania środków finansowych – to odbiorca decyduje o imporcie asortymentu, który jest mu potrzebny w danym momencie, w zależności od potrzeb sprzedażowych lub produkcyjnych. Po drugie, jest to prosty sposób na szukanie oszczędności poprzez minimalizowanie kosztów transportu – przy frachcie drobnicowym importer płaci tylko za wykorzystaną przestrzeń w kontenerze, a nie za fracht całego kontenera.

 

Na podstawie:

Materiały własne